In de eerste verkiezingen die ooit in de zomer zijn gehouden in Italië, is partij Fratelli d’Italia van Giorgia Meloni als winnaar uit de bus gekomen met 26% van de stemmen. Het is de eerste keer dat een extreem rechtse partij de leidende rol in een na-oorlogse regering gaat krijgen en Meloni maakt grote kans de eerste vrouwelijke premier van Italië ooit te worden.
Samen met haar schijnbare affiniteit voor Trump of Orban lijkt het voor sommige mensen en groeperingen, dat dit misschien een goede draai is. Niets is echter minder waar.
De introductie van de NOS kan een eerste globaal beeld scheppen. Maar het geeft geen definitief antwoord op haar werkelijke positie. Er blijven vragen en onduidelijkheden over vanwege haar tegenstrijdige stellingen op verschillende momenten en gebieden.
Om te beginnen waren Meloni en haar Fratelli er oorspronkelijk voor, dat Italië uit de EU en de Euro moest stappen (net als overigens la Lega en Cinque Stelle). Daar lijkt zij echter in de afgelopen maanden op terug gekomen te zijn en zowaar gewoon het plan Draghi keihard voort te willen zetten. Dit plan is niet anders dan ondersteuning van het globalisme en zou voor Italië volle vaart vooruit betekenen naar een surveillance maatschappij à la China met een social credistcore, QR-codes (‘green’ pass) en vaccinatie-verplichting, met andere woorden de Great Reset en Agenda 2030.
Over de vaccinatie-plicht wordt gestemd wordt op 22 november dus daar zullen we sowieso haar echte gezicht zien.
Overigens is voor de nieuwe pro-grondwetpartijen Meloni eigenlijk niet eens relevant.
Waar zij verbolgen over zijn, is dat er nu gewoon helemáál geen werkelijke oppositie meer in het Italiaans parlement zit om politiek verzet te kunnen plegen tegen al die te verwachten volgende stappen richting Agenda 2030. En ook niet om verhaal te kunnen halen over alle desastreuze effecten van de Covid-maatregelen zoals het ten gronde richten van de economie en zeker ook de talloze onnodige slachtoffers van de schadelijke bijwerkingen en zelfs doden als gevolg van de de experimentele injectie en, in feite, het hele pandemie-narratief.
Hier heeft Meloni nog nooit een woord aan besteedt en zal dat vrijwel zeker ook niet doen. Want daarin is zij uiteindelijk precies hetzelfde als Salvini, Berlusconi, di Maio, Letta, Renzi of zelfs Draghi zelf. Ze zal gewoon “het plan” volgen, onafhankelijk van of ze wel of niet officieel deel uit maakt(e) van Aspen, WEF of Bilderberg. In dit geval maakt “links” of “rechts” niks meer uit. We leven ondertussen allemaal onder een valse democratie, niet meer alleen de VS.
De Nederlanders, die de illusie hadden dat het “exteem rechtse” van Fratelli d’Italia zoiets als Forum voor Democratie zou kunnen betekenen en dat Meloni misschien wel een soort Baudet zou kunnen zijn, moet ik helaas teleurstellen. Degene die daar het dichtst bij in de buurt kwam was GianLuigi Paragone van Italexit, maar die is nu, net als de andere pro-grondwet partijen, voorlopig uitgerangeerd. De vraag is of ze na Meloni ooit nog een nieuwe kans krijgen.
Enkele referenties van en over Giorgia Meloni
Observaties van advocate Frida Chialastri,
kandidate voor Italexit, één van de nieuwe pro-grondwet partijen (maar door MSM onvermijdelijk onjuist geframed als anti-systeem), die een daadwerkelijke oppositie zouden betekenen, maar die het helaas niet gehaald hebben.
Op 25 september heeft het Italiaanse volk met een opkomst van 64% Fratelli d’ Italia, waarvan Giorgia Meloni de leider is, tot meerderheidspartij gekozen. Bij de vorige verkiezingen was dat nog 74%.
De stemonthouding bedroeg dus 36% van de kiesgerechtigden. Dit is een belangrijke gegeven om de desillusie te begrijpen die momenteel in Italië heerst en het wantrouwen van de Italianen tegenover elke mogelijke politieke klasse.
Fratelli d’ Italia is een extreem-rechtse partij die er algemeen van wordt beschuldigd de incarnatie van het nieuwe fascisme te zijn.
Waar komt Meloni’s grote electorale succes dan vandaan?
Een reporter van de Franse krant le Figaro vroeg aan mensen op straat die op Meloni zeiden te gaan stemmen naar de reden van hun keuze. Het antwoord was curieus. Ze zouden op haar stemmen, niet vanwege haar verkiezingsprogramma, waar ze niets van wisten, maar omdat ze zo coherent zou zijn.
Wel jammer dan, dat de mogelijk nieuwe Italiaanse premier in de loop van de tijd een aantal tegenovergestelde meningen en ideeën heeft geuit.
Al tijdens de verkiezingscampagne had Meloni in feite blijk gegeven van oprechte en belangrijke toenadering tot de voorstellen van de antagonistische partij “Sinistra di Letta”. Op 21 september verklaarde Meloni namelijk dat zij veel contactpunten had met de ex-premier Enrico Letta van de PD.
Vreemd dat wederom Giorgia Meloni tijdens de verkiezingscampagne in feite had verklaard dat zij in het buitenlands beleid niet zou afstappen van het programma dat Draghi al had geschetst en van de agenda van Draghi (van de NDP tot hervormingen en steun voor Oekraïne) zou steunen en handhaven.
Dezelfde Meloni heeft tijdens de verkiezingscampagne meerdere malen het werk van de vertrekkende premier geprezen, terwijl Draghi allesbehalve een soevereinist is. Maar… Meloni was dat toch juist wel?
En was zij ook niet diegene die de euro niet wilde? In de afgelopen twee maanden heeft Meloni het Europese voorstel om de gasprijs te plafonneren gesteund, heeft ze Lega Nord-leider Matteo Salvini op de rem gezet met betrekking tot het verzoek om een begrotingsafwijking en heeft ze bij verschillende gelegenheden niet alleen opnieuw haar absolute gehechtheid aan het Atlantisch pact bevestigd, maar ook openlijk haar “nabijheid” tot de financiële wereld kenbaar gemaakt door te verklaren “in de eerste plaats de markten rustig te houden en Europa gerust te stellen”.
Als Italiaanse zie ik geen samenhang en verdediging van “Italië tegenover de Europese overmacht”.
Ik zie eerder incoherentie en dienstbaarheid.
Helaas hebben we nu helemaal geen echte oppositie meer in het parlement.
Maar goed, Giorgia Meloni is de vrije keuze geweest van het Italiaanse volk of het nou goed is of niet.
Er is niets veranderd en er zal niets veranderen. Ik hoop alleen dat de grondwettelijke en onschendbare rechten van de Italiaanse burgers niet nog langer en nog meer met voeten worden getreden.
24/07/2022 open brief van Augusto Sinagra (van Avvocati Liberi en HumanRights.it) aan Meloni met als ondertitel
Ik verkies de het oude fascisme boven een burgervrouw die zich verkoopt aan het Aspen Institute
https://www.ilgiornaleditalia.it/news/politica/390800/augusto-sinagra-lettera-aperta-giorgia-meloni.html
(nog niet menselijk gecontroleerde AI-vertaling)
Beste mevrouw, ik ben geen betweter, maar ik zou er nooit aan gedacht hebben u het vertrouwen te geven om in het openbaar een paar opmerkingen te maken over uw rol.
Ik begin met het laatste nieuws: u laat al uw uitspraken ten gunste van genserums die leed en dood hebben veroorzaakt van de sociale media verwijderen. Daar was en is ze zich van bewust. Zo zijn ook haar posts ter ondersteuning van de beruchte groene pas verdwenen.
Het is duidelijk dat zij deze regelingen heeft getroffen met het oog op het komende politieke overleg om de kiezers te blijven belazeren en stemmen te winnen. Dit alleen al geeft de maat aan van haar ethische en politieke consistentie. Maar je speelt al heel lang politiek door misleiding.
U bent dezelfde persoon die zich haastte om lid te worden van het Aspen Instituut, dat de beerput is van het ergste globalisme en internationale speculatieve financiën. Ze aarzelde niet om in het Europees Parlement het voorzitterschap van de Conservatieve Partij op zich te nemen.
Haar houding, gedrag, politieke actie en partijpositionering zijn altijd functioneel geweest voor haar persoonlijke belangen, zelfs op familieniveau, zelfs om haar zwager tot lid van het Europees Parlement gekozen te krijgen.
Ik ken haar al heel lang en ze weet het, en ik herinner me haar verklaringen van trouw aan fascistische ideeën, haar schaamteloze Romeinse groeten, haar aping van wat we de fascistische liturgie zouden kunnen noemen. Dit was in de tijd van het Jeugdfront.
Men kan zijn ideeën behouden, zelfs door deel te nemen aan andere partijformaties die niet representatief zijn voor die ideeën, maar u hebt meer gedaan en bent verder gegaan dan enige maatregel om consensus en steun te verwerven voor uw politieke carrière, want, beste mevrouw Meloni, dit is hoe u politiek opvat en dat is als een instrument waarmee u carrière kunt maken.
Vandaag streeft u, net als iedereen, terecht naar het voorzitterschap van de Raad van Ministers, maar als u zelfs deze “carrière” zou bereiken, zou dat het einde zijn van een lange weg die geplaveid is met opportunisme, tegenstrijdigheden, politiek en ideëel verraad.
En zelfs abdicaties: u bent dezelfde persoon die publiekelijk verklaarde dat u geen fascisten in uw partij wilde. Wees er absoluut zeker van: echte fascisten houden zich er verre van, omdat ze heel goed weten dat het gevaar van rechts komt en de vijand de parasitaire bourgeoisie is. En je interpreteert het ergste rechts en de ergste bourgeoisie perfect.
Ik ben me ervan bewust dat ik, door haar nu als antifascist te crediteren, bijdraag aan haar politieke “carrière”. Ik verwacht geen bedankje, maar dat zou ze altijd moeten doen vanwege haar aangeboren gevoel voor opportunisme.
Zij is dezelfde die de regering-Monti vertrouwen gaf, die voor de beruchte wet-Fornero stemde, de evenwichtige begroting zelfs opgenomen in de grondwetstekst. U hebt niet voor het “begrotingspact” gestemd, alleen omdat u, zoals u zei, die dag niet in het Parlement was. Misschien had ze andere verplichtingen die haar beter uitkwamen.
Toen hadden we de pantomime van de valse oppositie tegen de regering van Mario Draghi die het Italiaanse volk kwelde, mede door u en uw partij die ten onrechte de naam draagt die door Goffredo Mameli is gecreëerd.
U verklaart dat u een “Atlanticist” bent, een trouwe aanhanger van de NAVO en voorstander van het sturen van Italiaanse wapens en soldaten naar Oekraïne. Ik begrijp dat ze voor haar ‘carrière’ de steun nodig heeft van de Amerikaanse Deep State die de wereld heeft bebloed en gebloed, maar verblind door haar ambities heeft ze elk gevoel voor politieke ethiek en zorg voor nationale belangen verloren.
De weg die zij bewandelt is ook doordrenkt met bloed.
U behoort tot de politieke figuren die zich in de afgelopen tweeënhalf jaar, via het instrument van de vermeende epidemie, het meest hebben ingezet om niet alleen de economie en de politiek in de hoogste zin te verwoesten, maar vooral om het geweten van de burgers te verwoesten.”